Das Troyka in Georgië - Dag 7

De volgende morgen waren wij stipt op de afspraak; Davit daarentegen kwam een kwartier te laat met de mededeling dat hij nog niet had geslapen en veel had gedronken en dat het spijtig was dat we niet waren gebleven om te dansen. En dat Juta niet bereikbaar was door de sneeuw.
Maar hij had wel een ander voorstel, we konden misschien stappen naar een bronnetje. Echt spectaculair vonden we dat niet klinken na de ijsgrot van de dag ervoor, maar het bleek om een natuurlijke spuitwaterbron te gaan, want er zat gas op het water dat uit de grond kwam. Ik had nog nooit gehoord dat zoiets mogelijk was, maar blijkbaar dus wel. Onderweg maakten we ook kennis met de andere hangjongeren van het dorp. Alleen Gia was er niet bij, want die was blijkbaar met zijn ouders naar de kerk.
Tijdens het stappen vroegen de jongens herhaaldelijk of wij soms olympisch kampioenen stappen waren. Blijkbaar gingen we weer wat te snel naar Georgische normen. :-)
Maar toen Davit na het bronnetje voorstelde dat we nog een berg zouden beklimmen waar een mooie waterval te zien was, gingen onze beenspieren in muiterij alleen al bij het horen van het woord “berg”, dus wezen wij zelf naar de eerste de beste ruïne die we een kilometer verder zagen liggen en stelden voor dat we gewoon in het bijhorende dorpje was bier zouden halen en dat dan leegdrinken in het zonnetje bij de ruïne.
Daarop reageerden de jongens bijna paniekerig, want er was helemaal geen winkel in het dorp en hadden we dat toch vooraf gezegd dat wij daar een pintje wilden drinken, dan hadden ze dat meegebracht uit hun eigen dorp en ... en ... !
Wij zeiden dat dat niet zo erg was, dat we ook gewoon naar die ruïne konden gaan en zonder bier in het zonnetje zitten, maar zij begonnen wild door elkaar te praten en in telefoons te brullen (in Georgië wordt er nooit in een gsm gesproken) en tegen dat we aan de ruïne arriveerden stond daar plots Gia met flessen en bekers. Ahum. Als iemand ooit een gids zoekt in Kazbegi, ik kan je Davit wel aanraden.
En zo hadden we nog een heel gezellige middag in het zonnetje en net toen we beslisten dat het wel eens stilaan tijd zou worden om terug te keren, kreeg Gia een telefoontje en stormde er in halve seconde tijd van door. Nadat de anderen allemaal ook druk aan het gsm´en sloegen, bleek dat er blijkbaar een maat van Gia was neergestoken en dat die naar het ziekenhuis gevoerd moest worden.
Er werd nog snel een andere vriend opgetrommeld die ons met 7 in zijn auto laadde om ons over hobbelwegen terug naar het centrum te brengen en daarna stoof iedereen er in zeven haasten vandoor om ook te proberen in het ziekenhuis te geraken.
En zo eindigde ons bezoek aan Kazbegi in mineur en zitten we ons af te vragen of alles uiteindelijk in orde is gekomen met die maat. Maar dat gaan we hoogstwaarschijnlijk nooit te weten komen.
Marina had het zo geregeld dat de minibuschauffeur ons bij haar ging komen ophalen om half vijf en onze verbazing was dan ook groot dat hij daar al stond te wachten toen wij om half vier arriveerden en dat Marina met een gezicht als een donderwolk vroeg waarom we zo laat waren. We gingen dus rap inpakken, wat ook nog moest gebeuren, en na het inpakken vroeg Marina plots of we geen zin meer hadden om soep te eten, dus concludeerden we dat het blijkbaar toch allemaal niet zo gestresseerd was, maar na onze laatste lepel soep zei Marina weer heel nerveus dat we ons nu toch eindelijk moesten haasten en dat die chauffeur al de hele tijd op ons aan het wachten was en we dachten: gekke mensen, die Georgiërs.
En nadat onze minibuschauffeur in verschillende gehuchten andere passagiers had opgehaald en diverse pakjes had afgeleverd die eruit zagen zoals pakketjes die in misdaadfilms drugs bevatten, sjeesden we weer door de bergen naar Tbilisi en onze Vasha en Hamlet die ons in het metrostation stonden op te wachten met een bos rozen voor Jutta. :-)
De dag werd afgesloten met heel wat glazen en intussen ook al koehoorns met Hamletiaanse wijn, waarmee intussen werd getoost op onze behouden reis naar België en vooral een snelle terugkeer naar Georgië.